Üçüncü Göz Gazetesi: Emaneti Ehline Vermek

İrfan AYDIN / HÜSEYNİ
huseyni1661 @ gmail.com

Hiç şüphe yok ki emaneti ehline vermek kadar önemli bir ve de bir o kadar da hassas görevimiz yoktur. Bırakın insan olmayı, hayatta kalmanın da gereğidir emaneti ehline vermek.

Nitekim hayvanlar aleminde bile görev dağılımı yapılırken bu kurala dikkat edilir. Sürünün liderliğinden tutun da kuş ailesinde yuvayı yapma, yavrulara bakma, temizlik gibi görev taksimleri bile ehliyet ilkesine uyularak yapılırken, yaratılmışların en zekisi olduğunu iddia eden insanoğlu neden bu kurala riayet etmez.

"Ben güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim" diyen peygamberin tavsiye ve dikta ettiği güzel ahlak kurallarını rafa kaldıranlar, Ona ait olmayan hal ve sözleri Onunmuş gibi yarenlerine dikta etmeye çalışıyorlar. Peygamber buyuruyor ki "Müslüman, elinden ve dilinden insanların emin olduğu kimsedir" lakin bugün bırakın insanları Müslüman olduğunu iddia eden birçok mahlûktan mümin komşuları bile emin değiller. Bırakın komşularını Kur'an Kursunda ahlak ve Kur'an eğitimi alsınlar diye gönderdiğimiz çocuklarımıza tecavüz ediliyorsa nasıl bunların elinden ve dillerinden emin olacağız. Hadi olduk diğer sapkınlıklarını icra ettikleri uzuvlarından nasıl emin olabiliriz ki!

Demek ki neymiş, müslümanım ya da hiristiyanım demekle o dinlerin peygamberlerinin ya da Tanrının yoluna girmiş olunmuyor. Ancak güzel ahlak sahipleri Tanrının iltifatına mazhar olurlar. Cenneti cehennemi ben bilemem. Rabbim son anda kimi nereye layık görürse o kişi oraya gider. Lakin bildiğim bir şey var ki emaneti ehline vermeyen toplumların kıyametleri ahrete kalmıyor.

İşte yaşanan felaketler ortada. Biz kıyameti yaşadık. Dünyanın kıyametinin ne zaman kopacağı umurumuzda değil. enkaz altında kalanlar da onların can dostları da kıyameti yaşadı ve de yaşıyor. Öyleyse bırakın Tanrının kıyametini de BİZİM KIYAMETİ KİM KOPARDI ONA CEVAP BULALIM.

Sahi Bizim Kıyameti Kim Kopardı!

Şöhretinin zirvesindeki genç sanatçı Kıvanç Tatlıtuğ'a "Kalbimin hiç bu kadar acıdığına şahit olmamıştım" minvalindeki o içten sözü söyletenler kimler, kim yaptı bu felaketi. Tabi sıkışınca Tanrı'ya iftira atma kolaylığını gösterenler "KADER" deyip geçecekler. Yok öyle bir yağma. Kader diyenler kaderin tecelli etmemesi için mi zırhlı araçlarla dolaşıyorlar! Kader o değildir. Kader yazboz tahtası gibidir. Kaderi insanın iradesi belirler. Eğer ki öyle olmasaydı duanın ve de sadakanın kader üzerinde değiştirme etkisi olmazdı. Bu konuyu bir başka yazıda ele alırız lakin şu kadarını biliniz ki Tanrı'nın "İman edin" dediği kader Emevi darbesinden sonra İslam dünyasına dikta edilen KADER anlayışı değildir. Kaderi insanın iradesi belirler.

Şimdi gelelim yukarda sorduğumuz sorunun cevabını bulmaya. Evet, on binlerce insanımızı göçük altında soğuktan, havasızlıktan ve de ihmalden dolayı kıyamete hazırlayanlar kimlerdir! Tanrı istedi diye mi binalarımız çöktü yoksa Allah'a savaş açmış sözde Müslümanlar mı… makaleyi buraya kadar okuyanlar içinde Tanrı ile Allah arasında fark görüp ayrım yapanlar zaten yazıyı okumasınlar. Onların anlayacağı türden bir yazı değildir bu. Tanrı ile Allah ya da God ya da kim nasıl sesleniyorsa tek yaratıcı aynıdır. O, diyor ki koyduğum kurallara uymazsanız ve de emaneti ehline vermezseniz kıyamet kopar. Derenin önünde ev yaparsanız o ev yıkılır. Sonra ne Tanrı'ya ne de dereye suç bulamazsınız. Ya da kader deyip iftira atamazsınız. Bizim kıyametimiz koptu çünkü EMANETİ EHLİNE VERDİK. Bu kadar basit. Hazreti Peygamber buyuruyorlar ki "Emanet ehline verilmediği zaman kıyameti bekleyiniz" bu hadisi kıyamet alametleri kısmında ele alıp, kainatın kıyametinin yaklaşması alemeti olarak lanse eden sığ kafalılar nedeniyle İslam dünyası iki adım ileri gidememiştir. Oysa ki ilk okulu bitirmiş bir çocuğa bile bu ifadeyi sorsanız eğer ki kafası bağnaz dini bilgilerle iğfal edilmemişse size bu sözü açıklarken "Çok basit, ehline verilmeyen işin sonu harap" diye açıklar. Ama hadis tefsirlerine bir bakın uzatmışlar da uzatmışlar. Evet, emaneti ehline vermezseniz o emanetin kıyametini bekleyiniz. Yaşadığımız felaketin tek nedeni emaneti ehline vermemiş olmamızdır. Bu konuyla ilgili olarak önümüzdeki hafta çok daha ayrıntılı bilgiler vermeye çalışacağız. Fakat şu ana kadar yazdıklarımızın tam olarak anlaşılması için kurumsal bir misal vermek istiyorum.

3.Göz Medya Ailesi olarak ilçenin ve ülkenin sorunlarını dert ediyor, birçok farklı alanlarda dolu dolu bilgiler içeren bir gazeteyi sizlere sunuyoruz. Her hafta büyük bir özenle hazırlanan gazetemizin yayın içerik ve hazırlanmasının sorumluluğunu Muharrem Değirmen'e verdim. Gazetede çıkan birçok haberin son halini gazete dağıtıma hazır olduğu aşamada görüyorum. Hatta tam olarak okumadan servis ediyorum. Çünkü bu konuda uzman olan ve de benim tarzımı en iyi bilen bir meslektaşıma, Muharrem Değirmen'e emaneti teslim ettim. Onun için huzurlu ve de rahatım. Eğer ki bu görevi gazetemizin bir diğer personeli Emre Yıldız'a teslim etmiş olsaydım daha ilk sayıda 3.Göz Gazetesinin kıyameti kopmuş olurdu. Emre'yi sevmek ya da onu yakın görmek bir şey ifade etmiyor. Ya da hemşerim olması ya da aramızda kan bağının olması vs. önemli olan emaneti ehline teslim etmektir. Bu işte ehil olan Muharrem olduğu için işi ona teslim ettim ve benim bile beklemediğim kadar kaliteli, donanımlı ve de kapsamlı bir gazete hazırlanıyor. Fakat aynı şekilde de araç şoförlüğünü, günlük çalışmalarımda yanımda olma vs. görevini de Emre'ye teslim ettim. Aracı Muharrem'e teslim etseydim daha bizim sokaktan çıkmadan kaza yapardık. Şimdi Muharrem bana dese ki "Ağabey, gazeteyi gözün kapalı bana teslim ediyorsun, hatta özelinin özelini bile bana vermişsin, evinin anahtarı bile bende olmasına rağmen neden arabayı teslim etmiyorsun, neden bana güvenip şoför koltuğuna oturtmuyorsun!" bir manası olur mu!? Tabii ki olmaz. Herkes ehil olduğu yerde kıymetlidir. İşte emaneti ehline vermek budur. Gül yüzünüzü güldürecek günler dilerim. İrfan Aydın

İrfan AYDIN / HÜSEYNİ / diğer yazıları