Türklerin hayat akışı

16.04.2025 00:00

Artık , kendi   yarasına   merhem olamayan , yıpranmış , askeri yorulmuş , bazı gruplar baş kaldırmış , boş verilmiş , millet sefaletle boğuşurken ülkenin ileri gelenleri avrupa ülkelerinde gezinirken , fakir düşen anadolu insanı boğazını doyurmakta zorlanıyordu.

Koskoca İmparatorluk , bünyesinde bulundurduğu bir çok azınlık kitlelerine söz geçiremiyor , olan , Türk Milletine oluyordu.

Azınlıkların keyfi yerindeydi.

Analar , ekmeklik unu biraz daha çoğaltmak için , içine mısır koçanı bile öğütüyordular, ayakta çarık olması variyet işaretiydi. Damda bir sarı inek , bir kaç tavuk , bir kaç ördek.Kilerde bir iki çuval arpa buğday.

Sonra bunlar yetmezmiş gibi kopuşlar başladı..Balkanlar ,Urumeli , Selanik ve çevresi , Anadoluya akın akın göç etmeye başladılar.

Binbir zorlukla Edirne 'ye varan kafileler ,yollarda sıtmaya yakalananlar , kimi aç , kimi tok,    kimi yaralı.Sürgün vardı. Büyük Bozgun dedi, Dedem.

Sürgün   olmasa gelirmiydi.?

Yılmadılar , çalışıp didindiler , tekrar

Ana yurda dönmek umuttu . Elele verip , toprağa kenetlendiler.

Zaman zaman , araya bozguncular girse de   , yaralarını kanatsa da Türk Anaları vazgeçmediler ,

boy boy yiğitler yetiştirdiler. Ordu kurdular..Kızları oldu yurt kurdular.

Yara ,sadece tende olaydı , yürekler ,ruhlar yaralanırken , o yaralara tuz basıldı.Demir dağlandı.

Merhem olmaya , kimsenin hali vakti yoktu.

Dört bir yan ,yangın yeri.tutunacak dal arandı

Yoksa , Bu ateşe düşermiydi.?

Dağlardan tepelerden , nehirlerden derelerden , köpük köpük köpüren ,hırçın denizlerden, Ege ve Marmara 'nin masmavi sularından geçerek , Anadolu'ya gelmişlerdi.

Vatansız olurmuydu..?

Yeniden , yeniden kaçıncı köklenişti bu.

Asırlar boyu , Orta Asya dan ,Anadolu'ya ,Anadolu 'dan Balkanlara , mütemadiyen süregelen gelgitlerle , savaşçı   ruhları   bileylenen , bilgisi ilerleyen bu güzel insanlarımız biz Türklerdik.

Onlar bilirde , Biz bilmezmiydik..?

Oysa , Vatan aşkıyla kamçılanan ruhumuz , kararmaz yüreğimizle , kocaman kalaylı bir maşrapa idik, biz   birdik   diriydik.

Edebali öğütlerini unutmuşmuyduk..?

O yıllarda , çakıllar arasında yalın ayak ,başı kabak misali savaşırken, bazen kapaklanıp dizlerimiz toprakta kanarken hiç umursamadık.Toprak şifacıydı.

Umay Ana koruyup ,kollamazmıydı..?

Atının kuyruğuna düğüm atıp,eğere atlayan ,okunu çeken yiğitlere , Analar o kalaylı maşrapalarda ayran taşıdılar. Içleri serinlerdi.

Köpük köpük, çoşkun ayranları kabarmazmıydı..?

Biz Türkler , bütünüyle tek parça nadide bir eserdik.Tanrı Turku kutsamadımıydı..?

Billûr pınarların suyundan içtik..Gün oldu , gül şerbeti , üzüm şırasıydı tadı.

Biraz da kımızı özlememişmiydik..?

Bıraksalar ırmağına dönecektik. Orhon ,selenga.

Akışan çoşkun   nehirler ,Tunca ,Tuna , Arda ,Meriç.

Bıraksalar tersine yüzerdik.Yüzemezmiydik..?

Giderdik Baykal gölüne, Vardar ovasına, İslimye'nin yeşiline Burgaz'ın mavisine...

Bozkırlarda at koştururduk.

Adriyatik'ten Çin seddine kadar giderdik. Gidemezmiydik...?

Amma Velakin son yurt dedik yerleştik.

Son durak , kevser ırmağı düşledik.

Asırlar önce , veda ettiğimiz ,Anadoluya ,Rumeli semalarından kuyruklu yıldızlar misali kaydık.

Tüm halklarla , billûr., buz gibi suları kalaylı bir maşrapadan içtik.

AY , GÜMÜŞTEN BİR SUNUM TEPSİSİ GÖRÜNÜMÜYLE PARILDIYORDU. ÇİFT BAŞLI BİR

KARTAL YÜKSEKLERDEN SÜZÜLDÜ . KANADINDA   AY YILDIZLI AL BAYRAĞIMIZ vardı.

Bize şifa ,

Yaramıza deva ,

Vatana vefa oldu.

DÜNYAYA ŞAN ŞEREF OLDU.

OLDU .. .OLAMAZMIYDI....???

Türkiye Cumhuriyeti,

Devletimiz,

Ordumuz ,

Bayrağımız,

Milletimiz var olsun.

Müyesser Güzel   15 . Nisan . 2025