7 TEPEDEN, 7 DEREDEN NOTLAR

12.01.2024 00:00

Biraz makinem dinlensin dedim.Kumaşlar isyan etti.iğneleme bizi artık diye..Durun yeni başladım.

Ya kuzum kumaşlar, size iğnelerim batmaz ki..

Ben öyle bir iğnelerim ki...burgulu iğne bulamıyorum yoksa..

Hem ne iğnesi canım..

önce çuvaldızı kendine ....iğneyi başkasına diyen atasözümüz var.

Baktım camdan ,balkona çıktım. Dağlara baktım. Yerinde ...Gökırmak parlıyor, gümüş ,,,gibi gel diye. Gümüş , ben gümüş severim.çok uysal bir maden..

Havada güneş bambaşka...ve günde yüzlerce bu duman tutturan uçaklara canım sıkılıyor.. Araştırmıyorum araştıranı postalıyorlar.Öbür tarafa.

Bu bli bli gen ,ikide bir niye geliyor.?

Güneşli bir akşam üstü. Sakinlikle hoş akşamlar.

******

Doğduğum mahalleme uzaktan baktım,

Soluktu tüm renkleri..

Bir tuval alarak düşündüm,onarabilirmiydim..?

Koyu yeşil dağlar,her tonundan ağaçlar çizerdim.

Mahalle evleri,beyaz kireç boyalı

Kiremitler kırmızı,bacalardan çalı çırpı kokusu.....

Sokak çeşmesinden su taşırdım ,renkleri karıştırmak için,

Gelincikler,sümbüller,leylaklar çizerdim.

Bahçelere bahar gelirdi.

Komşular ota giderdi,saç ta pideler pişerdi.

Kimsenin eli titremezdi,sofraya katık koyarken..

Ninelerim bembeyaz tülbentler bağlardı..

Kara yazgılı başlarına....

Havlular, sabun kokardı.

Kapı önleri toprak...

İlcemin,üstu kapatılıp,apartman yapılan,,,,derelerini çizerdim.

Şırıl şırıl akarlardı....oluk dereden.....gölde buluşurlardı....

Hidrellezde buluşan sevgililer,nişanlılar gibi...

Gördek balığı haşlardık.sabahları..ne renktiler..?

Mahalle kedileri bayram ederdi.

Kardeşim muko eriklere tırmanır,münüş sıkça kolunu incitirdi...

Sümüklü çocuklar, ne mutlu...ne renge boyasam...?

Leğende yıkanan bebeler,puro sabunu kokardı misler misali..

Halam maşıngada mantar ızgara yapardı.....

Edilhanlar açardı mor mor....emerdik ballarını arılar gibi...tatlı suları

Durun...durun daha Günesi çizmemişim,......tamam o da oldu..

Güneş aydınlatsın ,ısıtsın....

Boyadım mahallemi canlı ve mutlu renklere....koşun arkadaşlar oynamaya.....körebe,saklanbaç,kuka,üc taş......beş taş....

******

Fotoğrafım 15 yıl öncesi..

Alışkanlıklarımız ,kimbilir kaç asırdır bizimle.Niye eski zamanları özleriz.Çünkü genimizde, örf adetlerimizde ,içimize işlemiş folklörümuzde, çeyiz ve giyim kuşamda, Baş bağlamada, el öpmede. Bayramda ,seyranda, toyda..

Elâ yeşil ,siyah siyah bakan . mavi derinliklere inen gözlerde..

Tertemiz sevdalarda..

Sabırla geçen zamanda..

Uçup giden fırsatlarda... Yeni doğan bebeğin kokusunda..Sorumlu babaların kanatlarında.

İlmek ilmek dokuduğumuz kilimlerde.

Bembeyaz tülbent, ipek bir fularda...tepe tepe dolu çeyiz sandıklarda ,bembeyaz gelinlikle, nikah defterinde..

Her şey anılarda, yaşadığımız anılarda saklı...sandık kokusunda..

Biz Orhangazi'liler ,kızları insanladık mı?

Yünü veya pamuk malzemeyi alır, sümerbank tan saten, pamuklu kumaşları alır ,doğru ..

Ekmekçi Hatçe ninemize..

O güzel pamuk elleriyle ,sanatını döktürüyordu...İşte böyle bir yorgan dikiminin bitiminde ,Annem beni gönderdi.. Yorganı almak için.

O iki oda , bir sofa evinin tertemiz köşelerinde oturduk .Konuştuk neler neler..

Keşke diyorum, daha çok konuşsaydık.sorsaydım.

Keşke dememek için, selam olsun. Karşınıza iyiler çıksın.