Kimseler yoktu.

08.11.2023 00:00

       Caddelerde kimseler yoktu.Tüm sevdalar gizlenmiş ,Nefret kusanlar sarmaş dolaş , can ciğer kuzu sarması olmuşlardı. Siyah kara ile dost... tüm renkler griye yakın.

   Ayak seslerimden başka çıt yoktu . Koca şehir sessizlikten kırılıyordu . O çılgın gece eğlencelerinden , kimin eli kimin cebinde dolaşık , bir o kadar da uğultulu çığlıklarından eser yoktu.

    Ağaçlara baktım , soyunmuşlar ,çırılçıplaktılar . Küçücük bir çocuk haykırdıkça, " Kral çıplak " diye , kimsenin umurunda olmadı. Sırf Çocuk diye.

     Yapraklar çoktan gazele dönmüş.hışır hışır ses çıkartıyordu . Sabahları serçeler çok ötüşürdü . Sesleri mi kesildi...Sular kireçli o nedenle mi diye sordum kendime..Kendim bile cevap veremedim. Eskiden sularımız çamur akardı. Anladım serçeler susturulmuştu. Kanadı kırık serçeler.

       Renksiz beton kafesler arasında, bizim simitçiyi aradım. Simitçi Abdullah amca yoktu..

Fırıncı Hikmet abiyi aradım ,Fırında yoktu...

Sokaklar daralmış , esnaf dükkanları betonlar arasında sıkışmış , kuşlarda ötmüyordu. Leylekler çoktan gitti...

      Ekmek , aslanın   ağzından   midesine inmişti . Sanki Fırınlar pastaneler zorla kapatılmıştı. Canım simit istiyordu..Vardar pastanesi yoktu , vardar ovasına dönüşmüştü , tüm güzellikler.

       Ara   yollardan geçtim . Caddelere ulaştım. Arzu kitabevini aradım. Bomboştu.. Arzu Gazete ve kitabevi Kitapçi

Salih Guzel ' in kitaplarını karanlık güçler toplayıp yaktırmıştı. İnsan yakmak ,kitap yakmak, ağaçları ateşe vermek adettendi.

      Benim , sarı boyalı Tekke Camiini aradım.

Ne yazık ki , tarihi eser yerine konulmadığından   yıkılmış , bir   parça tuğlası , anılarımla dolu demir parmaklı penceresinin biri ,musalla taşına konmuştu...

       Sabah , cenaze namazı kılınacakmış.   İçime su serpildi. Son defa gördüm. Etrafta ölüm sessizliği vardı.

Terzi Mahmur teyze , Katip Mustafanın Hafize teyzem , her tarafta değerlerimiz ,Amcalar ,teyzeler ,halalar ..beyler ,agalar,   pencere , önünde   oturmuş   ,sabah ezanını bekliyorlardı. Müezzin Ali davûdi sesiyle ezanı okudu. İyi kalpli insanlar duaya durdu.

     Hızlı adımlarla ,   Muradiye camisine yaklaştım. Bir kaç ihtiyar , birinin elinde baston vardı .Onun baston tıkırtısıyla ayak seslerim selamlaştı. Hava ayaz dedim. Üşüdük evladım. Eve gidiyoruz. dediler.

Yatakları soğumamıştır umarım.

Biraz huzur duydum. Dua edenlerimiz var.

         Birazdan gün ışırdı. Güneşin şavkı göl tarafindan aydınlatıp ısıtırdı. Adımlarımı sıklaştırdım. Geceden bu yana tüm kirli yollar temizlenmiş .Nur mu yağdı.?

       Ya insanlar , onlar daha sonra gösterişleriyle günah çıkaracaktı. Güneş doğmaz üzereydi.

      Ayak seslerim   kule bayırından , Taşkıranlara , karaca yerlerden , çeğlelere , ark altından   nadıra kadar yankılandı.

      Tüm sevdalar gizlenmiş , bütün kötülükler , dedikodu çay bahçesinde laf kaynatıyordu. Semaverlerin musluğu kırıktı. Çaycı abi , tavşan kanı bunlar diye satacaktı.

     Kimseden çıt çıkmıyordu.

Gazzede bebelerin kanı akıyordu.. Anneler çoğalmak için doğuruyordu..Asla pes etmiyordular.

      Vampirler iş başında . Katiller yüzsüz. Adalet kayıp , İnsanlık kayıp.

Ayıp batı ya ...Doğu ya ayıp .

Diller suspus.

Sınıfta ögretmenim , Pıt mı demişti .Susun.susun.susun.

Müyesser Güzel   5.10.2023.