Üçüncü Göz Gazetesi: ALİ HİLMİ AKBAYRAK

Muharrem DEĞİRMEN /GÖZLEM
muharremdegirmen @ gmail.com

Her süreçte dimdik arkamızda dağ gibi duran bir ağabeyimizi kaybettik. Bize ve ona yakışanda bu özel sayı ile sizlerle olmak olduğunu düşündük.

Çünkü;

Sizlerinde bildiği gibi 3. Göz Medyaya yapılan hukuksuz baskılarda arkamızda dağ gibi duran adamdı Ali Hilmi Akbayrak.

Çünkü adı Ali'ydi...

O'nun için bu anı sayısını Muharrem Değirmen olarak benim için farz olduğu için böyle bir çalışmaya başladık.

Çünkü daha 6 yaşımdan bu yana benim şahsım olarak AKBAYRAK Aiilesine de ayrı bir vefa borcum vardır.

Aslında bu özel eki hazırlamamızın ana fikri Rahmetli Ali Hilmi Akbayrak'ın yeğeni Pelin'in amcası ile ilgili yazdığı şiiri başladı. Sonra düşüdüm ki neden olmasın özel bir sayı diyerek aile fertleri ile yakın dostlarının düşüncelerini de kağıda dökerek beni ben yapan daha Rahmetli Avni Akbayrak'tan alarak güzel bir almanak hazırlamaya çalıştık sizlere.

6 yaşında başlıyor benim Akbarak Ailesi ile tanışmam. O zamanlar Topmruk Apartmanınd oturuyorlar.

Rahmetli Maranguz Ustası Dayım Ahmet Gezer, Akbayrak ailesinin yanında marangozhanede çalılıyordu. Bende yaz tatillerşnde çıraklık yaptıım ve o gğnlerden bu günlere uzanan maceranın başlangıcı oluyor.

Şuan SGK binasınn olduğu yerde idi marangozhanemiz. Çıraklığımın ilk günü daha. Baktım kapıdan foterli, bıyıkları sararmış, pantolununa askılarını takıp çok şık giyimli bir amca girdi içeriye.

Hemen kaltım hoşgeldim anca diyerek elini öptüm.

Tabureye oturup "Geç Bakalım karşıma, kimsin?" diyerek kendimi tanıttım, hayırlı olsun demesinin ardından Yüksel Başkanla Ahmet Dayıma bastı Karadeniz şivesi ile küfrü.

Ben ne olduğunu anlamaya çalışırken birden duvarda asılı olan Meraşal Ünüformasıyla olan Atatürk resminin haline kızdığını anladım.

"Atatürk resmi böyle mi olur? Bu ne hal, indir oradan onu hemen" dedi bana.

Çerçeveleri bitap olmuş, toz ve örümcekten görünmeyen Atatürk Resmini Avni Amca ile birlikte alıp çıtalarını söktük ve yeni çıtalar yaptık. Güzel vernikleyip Atatürk Resminin de tozlarını alıp güzel bir cila sürüp yeniden duvarına astık.

"Gel bakalım şimdi" deyip bana resmin karşısına geçip keyifle baktık ilk çıraklık günümde yaptğım işe.

Tabi Yüksel Başkanla Ahmet Dayım gelince resmin halinden dolayı fırçalarını da yediler.

İşte böyle başladı Akbayrak ailesi ile hikayem.

Rahmetli Avni Amcama bugün yaptığım işin temellerini borçluyumdur. Gün aşırı dükkana gelir, önce kovanlarla ilgileniriz ardından da oturup başlarız koyu bir sohbete.

Konumuz: Atatürk ve Cumhuriyet...

Hemen hemen hergün bana Türk tarihinden örnekler verip anlatırdı. Örneğin tarihte beni idolüm her zaman Atilla olmuştur. Ve Atilla'yı bana ilk anlatan Anvi Amcam olmuştur.

Sonra mı?

Atatürk, Türklük, Cumhuriyet ve vatan sevgisi...

Katttıkların çin seni bir kez daha rahmetle anıyorum Avni Ağa...

******

Gelelim Yüksel Akbayrak ağabeyime, dostuma, kanıma, canıma...

Şuan bu yazıyı yazıyı yazıyorsam önce Allah'ımın lğtfu keremi sonra da Yüksel Ağabeyimin sayesindedir. Hergün olağan işler olan marangozhanede ki makineleri mazotla temizlemiş, dayım ve Yüksel abide konuşurken bende onları dinliyorum. Elim pulanya makinesine dayalı, zar çalışıyor farkında değilim. Birden Yüksel ağabey bana bir tokat fırlattı resmen marangozhae içerisinde sekiz döndüm. Ne olduğunu anlamadığım için tabi içimden basıyorum küfrü ben. Dayımın rengi atmış, yere çökmüş. Sonra Yüksel abi beni karşısına alıp anlık müdahale edip vurrmasa idi sağ elim bileğimde pulanya zarına kapıp gidecekti.

******

Ve Cevdet Akbayrak...

Marangozhaneye geldiğinde adeta neşe abidesi idi. Esprili, sourtmayan "Bunu böyle yapsanız daha iyi olur" diye sürekli yardımcı olmaya gayret eden sevimli tonton amcamdı Cevdet amcam.

******

Ah şimdi Enişeyi de anmadan geçemem ki...

Çayın kralı ve ehli, kayınçosu değil kardeşi olarak gördüğü Yüksel Başkanın ardında top tüfek her zaman dimdik duran adamdı eniştemiz Suphi Gülerdi.

Ah o delediğin çaylar enişte unutulur mu?

Hepimizi eniştesi idin, rahmet olsun.

******

Ve bir Osmanlı Cumhuriyet kadını Havva Akbayrak...

92 yaşımızda aramızdan ayrıldı. Ölene kadar dimdik evlatlarının, torunlarının, gelinlerinin yanında duran Zübeyde Hanım bakışlı koca birçınardı. Dimdik ayakta durdu vefatına kadar ve Cumhurşyetin koca çınarı idi Havva annem. Az sofrana oturup yemeğini yemedik güzel insan.

******

Ve son olarak cennetine uğurladığımız ismi gibi yiğit Ali Hilmi Akbayrak ağabeyim...

Küçüklüğümden beri belki de en çekindiğim Akbayrak idi Ali Hilmi ağabey. Sert ve otoriter yapısının altında aslında pamuk gibi bir kalbi olan her marangozhaneye geldiğinde "Doldur bir çay bakalım" sözün hala aklımda. Hele o lokanta dönemlerinde o lezzetli eller tarifi imkansızdı.

Kime sorsam ya da kime sorsanız Ali Hilmi Akbayrak'ı kimin ne derdi varsa koşup yardım etmeye çalışan, zor gününde olanın yanında olan yani kısacası tam da Avni Ağanın oğlu idi Ali Hilmi Akbayrak.

Son dönemde bizim için çok ayrı bir özelliği oldu canım Hilmi ağabeyimin. Bize kurulmak istenen kumpaslarda her birimzle ayrı ayrı ilgilenip ne gereiyorsa yapmaya hazır isminin hakkını veren bir Ali vardı karşımızda.

Ali Hilmi ağabeyim Oğuz Soyunun çınarlarındandı. Son ana kadarda öyle dimdik durdu.

Ne yük oldu, ne yalpaladı ömrü boyunca.

Nasıl Ali isminin hakkını 70 yıllık ömründe muhafaza ettiyse koca bir çınar gibi aramızdan ayrıldı.

******

Evet Ali Hilmi Akbayrak ağabeyim için çok özel bir sayı okuyacaksınız. Kimi zaman hüzünlenip, gibi zaman tatlı anılarla zaman yolculuğuna çıkacksınız.

Kardeşleri, evlatları, yeğenleri, dostları anılara yolculuk edeceğimiz bu sayıda sizlerle birlikte olacak.

Yazımın başında dediğim gibi bu sayının mimarı Yüksel Başkanımın biriciği Pelin Akbayrak yeğenimdir.

Ruhun şad mekanın cennet olsun Ali Hilmi Akbayak amcam...

Muharrem DEĞİRMEN / 3 Temmuz 2023

Muharrem DEĞİRMEN /GÖZLEM / diğer yazıları