ORHANGAZİ’DE SPORUN ÇÖKÜŞÜ:

20.08.2025 00:00

İHMALİN, YANLIŞ YATIRIMLARIN VE KAYIRMACILIĞIN ACI TABLOSU

Geçmişte futbol oynamış, sahada top koşturmuş, tribünlerde heyecanı hissetmiş biri olarak bu satırları üzülerek kaleme alıyorum. Bir zamanlar bizim için umut, mücadele, kardeşlik ve hayallerin adresi olan sahalar; bugün sessiz, bakımsız ve terk edilmiş durumda. O eski coşkunun yerini, sessizlik ve umutsuzluk almış. Orhangazi'de sporun geldiği nokta, yalnızca bir branşın ya da kulübün değil, tüm ilçemizin kaybıdır.

Orhangazi'de belediye yönetimi, sporu bir kalkınma ve gençlik politikası olarak değil, kendi siyasi vitrinini süsleyen bir araç olarak görüyor. Belediye Başkanı Bekir Aydın, ilçedeki sporun branş bazında gelişmesi yerine, kişisel tercihler ve yakın çevresinin talepleri doğrultusunda adımlar atıyor. Kamuoyunda "damat kontenjanı" söylemleriyle tartışılan bu yaklaşım, adil destek mekanizmasını ortadan kaldırıyor. Sonuç olarak bazı branşlar ve kulüpler ilgi görürken, geri kalanlar gözden çıkarılıyor.

Bir ilçede sporun gelişebilmesi için en temel şart, tesislerin bakımlı, erişilebilir ve işlevsel olmasıdır. Oysa Orhangazi'de futbol sahalarının zemini bozuk, soyunma odaları kullanılamaz halde, tribünler dökülüyor. Basketbol ve voleybol sahaları atıl durumda; tenis kortları yıllardır elden geçirilmedi. Daha vahimi, bazı spor alanlarının tarım arazisine çevrilmesi gibi akıl almaz kararlar, ilçenin spor altyapısını geri dönüşü imkânsız şekilde geriye itiyor. Bir zamanlar antrenman yaptığımız sahaların üzerinde artık otlar boy veriyor, çocuklar yerine yabani otlar koşuyor.

Amatör kulüpler, bir ilçenin spor ruhunu yaşatan en önemli yapılardır. Gençleri kötü alışkanlıklardan uzak tutar, disiplin ve hedef kazandırır. Ancak Orhangazi'de bu kulüpler yıllardır yalnız bırakılmış durumda. Maddi imkânsızlıklarla boğuşan kulüpler, malzeme desteğinden, altyapı yatırımlarından, tesis kullanım hakkından mahrum bırakılıyor. Belediyeden beklenen şeffaf ve eşit destek sistemi yerine, yakın ilişkilerin belirleyici olduğu, adaletsiz bir tablo hâkim. Bu şartlarda, bazı kulüpler kepenk kapatırken, kalanlar da varlık mücadelesi veriyor.

Spor yatırımı, bilimsel planlama, halkın talebi, branşların ihtiyaçları ve uzun vadeli hedeflerle yapılmalıdır. Ancak Orhangazi'de tam tersi bir tablo var. İhtiyaç duyulmayan alanlara milyonlar harcanırken, acil olarak yapılması gereken tesisler ihmal ediliyor. Kullanılmayan yapılar çürümeye terk ediliyor, eksikliği hissedilen branşlar ise yok oluyor. Bu plansızlık, hem bütçeyi heba ediyor hem de spora katkı sağlamıyor.

Orhangazi, konumu, genç nüfusu ve coğrafi avantajıyla bir spor kenti olma fırsatına sahipti. Doğru planlama ve vizyoner bir yönetimle, sadece bölgesel değil ulusal başarılar elde edebilirdik. Ancak bugün geldiğimiz noktada, tribünler boş, sahalar sessiz, gençler spordan uzak. Sporcular, ilçelerinde bulamadıkları desteği ve imkânı başka şehirlere giderek aramak zorunda kalıyor.

Benim gençliğimde, Orhangazi'nin sahalarında toprak zeminde bile canla başla oynardık. Tribünlerde bizi izleyen onlarca, bazen yüzlerce insan olurdu. Her mahallede, boş bir arsada bile futbol oynayan, basket potasında top sektiren çocuklar görürdük. Bugün ise bu manzara yok. Çocuklar ya internet kafelerde, ya telefon ekranlarında; sahalar ise boş ve terk edilmiş. Sporun yerini ilgisizlik, enerjinin yerini umutsuzluk almış durumda.

Orhangazi Belediyesi, Bekir Aydın yönetiminde sporu kalkındırmak bir yana, adeta bitiren bir anlayış sergiliyor. Göreve geldiği günden bu yana spor alanında atılan adımlar, vizyonsuzluk ve keyfiyet kokuyor. Belediye yönetimi, sporu halkın ortak değeri ve gençliğin geleceği olarak değil, kendi siyasi çıkarlarına ve yakın çevresine hizmet eden bir araç olarak kullanıyor. Bu zihniyet, Orhangazi'yi spor alanında bölgenin en geri kalmış ilçelerinden biri haline getirdi.

Bekir Aydın'ın yönetim anlayışında eşit destek ve adil yatırım kavramları tamamen yok olmuş durumda. Bazı branşlar ve kulüpler "yakın çevre" avantajıyla belediyeden destek alırken, diğerleri göz ardı ediliyor. Bu durum, sporda fırsat eşitliğini yok ediyor, gençlerin farklı branşlarda gelişme şansını elinden alıyor. Belediye bütçesinden yapılan spor harcamalarının şeffaf olmaması da halkın tepkisini artırıyor. Hangi tesise ne kadar harcama yapıldığı, hangi kulübe ne kadar destek verildiği konusunda net bir bilgi yok; çünkü hesap verme kültürü yok.

Bir başka sorun ise tesislerin bakımsızlığı ve işlevsizleşmesi. Bekir Aydın yönetimi, var olan sahaları ve spor alanlarını korumak, iyileştirmek yerine, ya kaderine terk ediyor ya da bambaşka amaçlarla kullanıma açıyor. Futbol sahalarının tarım alanına çevrilmesi, spor komplekslerinin yıllarca bakımsız bırakılması, Orhangazi'de sporun geleceğine vurulan en büyük darbelerden biridir. Bu tablo, belediyenin spora bakışını net şekilde ortaya koyuyor: İlgi yok, vizyon yok, plan yok.

Bekir Aydın ve yönetimindeki Orhangazi Belediyesi, sporu geliştirmek yerine çöküşe sürüklüyor. İlçenin gençlerine yatırım yapmak, onlara sporla büyüme fırsatı sunmak yerine, günü kurtarma ve vitrinlik işlerle yetiniliyor. Bu gidişat değişmezse, Orhangazi'de spor tamamen yok olacak. O zaman ne yeni tesisler ne de törenlerde atılan süslü nutuklar, kaybolan yılları geri getirebilecek.

Orhangazi'de sporun geleceği her geçen gün daha da kararıyor. Bu durum yalnızca bir yönetim eleştirisi değil, aynı zamanda gençliğimizin geleceğine dair bir uyarıdır. Şeffaf, adil, ihtiyaç odaklı bir spor politikası acilen hayata geçirilmeli; tesisler onarılmalı, kulüpler desteklenmeli, gençlere spor yapabilecekleri alanlar kazandırılmalıdır. Aksi halde kaybeden yalnızca spor değil, tüm bir nesil olacak.

Bir zamanlar sahada ter döken biri olarak, kendi ilçemde spora bu kadar sırt çevrilmesini kabul edemiyorum. Çünkü biliyorum ki, sahalar sadece spor değil; umut, disiplin, kardeşlik ve gelecektir. Bu geleceği yok etmek, Orhangazi'ye yapılacak en büyük kötülüktür.