BEYAZ MÜSLÜMANLAR

12.10.2023 00:00

          Bir zamanlar esmer Müslümanlar da yaşıyordu bu topraklarda biz onların bir kısmı ile beraber yaşayabildiğimiz için şanslı sayılırız.

         1973 yılı tahminimce Ocak veya Şubat ayıydı. Rahmetli babam traktör almak istiyordu. Parası da hazır gibiydi. O esmer Müslümanların yaşadığı zamanlarda insanların birbirlerine güvenleri, itimatları, sevgileri ve saygıları had safhadaydı. Yanılmıyorsam Murat 124 48 bin Reno binek abrası da 52 bin bizim alacağımız traktör de 90 bin lira civarındaydı. Babam o kadar parayı evde saklıyordu ve kapımızı penceremizi kilitlemek zorunda değildik. Çünkü insanlar birbirlerinin haklarına alın terlerine saygılıydı. Haramdan korkarlardı.

    Bir sabah kahvaltı ederken kapımız çaldı. Babam dışarıda birisi ile konuştu ve içeri girip tekrar çıktı. Konuşmalar bittikten sonra babam da kahvaltıya geldi. Annem babama gelenin kim olduğunu ve ne istediğini sordu. Babam kim olduğunu söylemeden'' sıkışmış paraya ihtiyacı varmış borç para verdim .''dedi. Annem hani sen traktör alacaktın neden verdin ki traktör parasından ''dedi Babam''Bende öyle söyledim. O da bana dedi ki traktörü almaya gitmeden iki gün önce bana söylersen borcumu öderim dedi. Bende istediği miktarı verdim''. Bu olayı hiç unutamam 14 yaşındaydım. Babam bir ay içinde bir akşamüzeri traktörü bir kamyona yüklemiş evin önüne getirmişti. Banka yok, faiz yok, Dolar Euro'ya göre borç vermek yok. Yalnızca söz.

    O esmer Müslümanlar tarlada, bahçede, fabrikada, iş yerlerinde alınlarının teri ile kazandıkları gibi helali, haramı da çok iyi biliyorlar ve uyguluyorlardı. Bu kadar çok cami olmasa da her sokak başında bir İmam Hatip Okulu olmasa da, tarikatlar, Şeyh'ler, Seyyid'ler mantar gibi bitmemiş olsa da camilerimizde daha çok saf oluşuyordu. Allah'a ve onun emirlerine insanlar daha bağlı ve içten yaşıyorlardı. Bizler haramı, helali ilk annemizden babamızdan öğrenmiştik. Bizi Allah'la korkutmamışlar, Allah'ı sevdirmişlerdi. Korkarak değil sevgi ile Allah'a ve emirlerine bağlıydık.

    Türkler yaşadıkları topraklarda, güzel ahlaklı, adaletliydiler. İslam'a göre yaşıyorlardı. Bunu gören ve böyle yaşamak isteyen birçok insan İslam dinini tercih etmiştir. Bu günkü biz BEYAZ MÜSLÜMANLARIN yaşayışını gören hangi insan İslam dinini tercih eder ki?

        27 Eylül Çarşamba günü Orhangazi Cumhuriyet alanında ''Mevlid-i Nebi Haftası ile Camiler ve Din Görevlileri Haftası''münasebeti sebebi ile bir etkinlik vardı. Erkeklerin meydan da sandalyelerde oturarak proğramı izlerken, kadınlarında belediyenin karşısında ki otoparkta ayakta veya bir kısmı oturarak proğramı takip ettiklerine şahit oldum. Cennetin ayaklarının altında olan kadınlarımızın ikinci sınıf muamele görmesi böyle bir etkinliğe hiç yakışmamıştır. Bir yakışmayan şeye daha şahit oldum ki, Bayrağımıza hiç yakışmayan bir şekilde görmek beni daha da üzmüştür. Büyük ihtimalle İstiklal marşından sonra bayrak direkten alınmayı unutulmuş, Bayrak direğinde kalan bayrağımız bir ipi kopmuş şekilde rüzgâr estikçe bir ucu yere sürtüyordu. Kim bilir ne kadar zamandır öyle duruyordu. Sevgili muharrem Değirmen ile parkta çay içip sohbet ediyorduk. Allahtan Muharrem gördü ve hemen müdahale ederek, Müftülük çalışanlarından olduğunu sandığımız bir kişi bayrağı direkten çözerek aldı.

    Milletimiz için hassas konularda dikkatli olmak ve titiz davranmak gerekir.