logo
Yazarlar
Gündem
Ekonomi
Politika
Toplum
Dünya
Kültür
Sağlık
Spor
⤵
MagazinDiğerEhlibeyt
HOŞGELDİNİZ! BUGÜN 05 KASIM 2025, ÇARŞAMBA

Orhangazi’de “Kırtasiye Parası” Oyunu

17.09.2025 00:00
Yılmaz AYDEYER / MİHRALI BEY
aydeyeryilmaz @ gmail.com
‎MEB'in yeni düzenlemesine göre, özel okullarda ders kitabı adı altında verilen her türlü kitabın ücretli satılması yasaklandı. Devlet okullarında olduğu gibi özel okullarda da Bakanlık tarafından onaylanan ders kitapları ücretsiz olarak temin edilecektir.

‎Ancak Özel okullarda yıllardır süren "kitap parası" tartışması artık yeni bir kılığa büründü. Orhangazi'de bazı özel okullar, bu kez aynı parayı "kırtasiye parası" adı altında velilerin sırtına yüklemeye başladı.

‎Adını değiştir, yükü aynı bırak!

‎Deftermiş, boya kalemiymiş, dosyaymış… Veliden istenen rakamlara bakıyorsunuz, sanki kırtasiye değil, küçük bir teknoloji mağazası kuruluyor. Piyasada birkaç bin liraya bulunabilecek malzemeler, okulun dayatmasıyla 8-10 bin liraya fatura ediliyor. Velinin dışarıdan alma şansı yok; "Biz toplu alıyoruz" bahanesiyle önüne seçenek bırakılmıyor.

‎Orhangazi'de dar gelirli bir baba, çocuğunu özel okula yazdırırken eğitim ücreti dışında başka masraf olmayacağını sanıyor. Ama yılın daha başında karşısına "kırtasiye parası" faturası çıkıyor. Sonra "servis parası, etkinlik parası, yemek parası" derken borç sarmalına düşüyor. Eğitim bir hak olmaktan çıkıyor, velinin cüzdanına bağlı bir lükse dönüşüyor.

‎En acısı ne biliyor musunuz? Milli Eğitim Bakanlığı bu rezaleti görmezden geliyor. Velilerin şikâyetleri ise kâğıt üstünde kalıyor. Denetim adı altında yapılanlar göstermelik. Olan yine veliye oluyor.

‎Orhangazi'deki özel okulların bir kısmı, velileri adeta müşteri değil rehin gibi görüyor. "Ödemezsen çocuğun malzemesiz kalır" diyerek baskı kuruluyor.

‎Peki soruyorum:

‎Bu kırtasiye parası hangi vicdana sığıyor? Bu fahiş fiyatlı dayatmalar hangi eğitim anlayışına yakışıyor? Çocuğunu okutmaya çalışan Orhangazili veliyi borca mahkûm etmek mi eğitimcilik?

‎Eğer buna dur denmezse, yarın aynı okullar teneffüs için "bahçe parası", sınıf için "sıra parası" da isteyebilir.



ORHANGAZİDE BİR İLK: ‎"MATEMATİK MÜZESİ

‎Çok değerli öğretmen arkadaşım Ersin Öztürk Orhangazide çok güzel bir projeye imzasını atıyor.

‎Projenin adı "MATEMATİK MÜZESİ"

‎Geçen gün beni arayarak bu projeye destek olmamı rica etti.Bende menuniyetle karşılayarak bu haftaki köşeme konuyu taşıyarak kendisine 3.göz medya olarak destek olmak istedim.

‎Matematik denince çoğu öğrencinin yüzü ekşir. Oysa matematik sadece formüllerden, kuru problemlerden ibaret değildir. Doğanın düzeninde, sanatın inceliğinde, mimarinin ihtişamında, hatta günlük yaşamın en basit hesaplarında bile matematik vardır. Biz fark etmesek de hayatımızın her köşesi onunla örülüdür.

‎İşte tam da bu yüzden Orhangazi'ye bir Matematik Müzesi gerekiyordu. Bunuda destek verilirse Orhangazi ortaokulunda Matematik öğretmeni olarak görev yapan Ersin ÖZTÜRK başarmak üzere.Kendisini tebrik ediyorım. Tüm Orhangazi halkının projeye destek verip ve sahip çıkacağını ümit ediyorum.

İlçemizde genç bir nüfus var. Çocuklarımıza ders kitabından çok daha fazlasını verecek, matematiği oyunla, sanatla, teknolojiyle buluşturacak bir alan şart.

 
Yılmaz AYDEYER / MİHRALI BEY / diğer yazıları
•Futbolun Mezar Taşında Orhangazi Yazıyor! 05 00:00:00.11.2025
•Bir ülkenin gerçek yüzü, sokaklarındaki düzenle, meydanlarındaki bayraklarla değil; en savunmasız insanlarına nasıl davrandığıyla ölçülür. Bugün bu ülkede, Aydın Söke Açık Cezaevi’nde, sessizce tükenen bir hayat var: Öztürk K. Öztürk K. %75 engelli. Talesemi majör hastası, aynı zamanda tip 1 diyabetli. Yani yaşamı boyunca düzenli kan nakline, insüline ve hijyenik ortama ihtiyaç duyan bir insan. Yürüyerek girdiği cezaevinde bugün artık yatalak hale gelmiş durumda. Kendi ihtiyaçlarını karşılayamıyor, yürüyemiyor, elleri titriyor, bilinci kimi zaman gidip geliyor. Ve o hâlâ orada, duvarların arkasında “infaz” adı altında yaşam mücadelesi veriyor. Cezalandırmak, bir toplumu düzen içinde tutmanın aracıdır, denir. Ama insan onurunu korumayan bir ceza, artık adaletin değil, intikamın alanına girer. Bugün Türkiye’de, “hasta mahpuslar” başlığı altında yüzlerce insan, fiilen ölüm cezasına mahkûm edilmiş durumda. Her rapor “cezaevinde kalamaz” dese de, her dilekçe “uygun değildir” gerekçesiyle geri dönüyor. Peki, neye uygun değildir? Bir insanın yaşamasına mı? Bir devletin vicdanına mı? Öztürk K.’nin kardeşi, “Yürüyerek girdi, şimdi nefes bile alamıyor. Kimse duymuyor” diyor. Oysa devlet, her yurttaşının yaşam hakkını korumakla yükümlüdür — suçlu ya da suçsuz fark etmeksizin. Çünkü yaşam hakkı, hiçbir mahkemenin elinden alamayacağı bir haktır. Cezaevleri, yalnızca demir parmaklıkların ardındaki suçluların değil, dışarıdaki toplumun da aynasıdır. O aynada ne görüyoruz? Gözünü kapatmış bir sistem mi, yoksa el uzatmaya cesaret eden bir toplum mu? Bir devletin adaleti, güçlüye değil, güçsüze gösterdiği şefkatle ölçülür. Öztürk K.’nin durumu bir istisna değil, bir gösterge. Bir ülkenin sağlık sistemi, hukuk düzeni ve vicdanı burada kesişiyor. Ve biz, üçü arasında sıkışmış bir insanın her geçen gün eriyişini izliyoruz. Bu bir siyaset meselesi değil. Bu, insanlık meselesi. Bir insanın yaşamasına yardım etmek, bir partinin, bir ideolojinin, bir grubun meselesi değildir. Bu, hepimizin ortak sorumluluğudur. Yetkililere sesleniyorum: Adalet Bakanlığı’na, Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü’ne, İnsan Hakları Kurumları’na… Bu bir “dosya” değil, bir hayat. Ve o hayat, gün be gün elimizden kayıyor. Bir insanın ölüme terk edilmesi, hukukun değil, sessizliğin eseridir. Ve biz sustukça, adalet bir kelimeden ibaret kalır. Bir mahkûmun yatağında öylece çürüyüp gitmesi, hepimize dokunmalı. Çünkü bir gün, adaletin terazisi yeniden kurulacak. O gün geldiğinde, belki de en çok şunu sorgulayacağız: “Biz sustuğumuzda kim ölmüştü?” 29 00:00:00.10.2025
•Orhangazi’nin Sınavı. ‎Eğitim mi, Ezber mi? 22 00:00:00.10.2025
•DÜŞÜNÜR KOLEJİ GERÇEĞİ. . . 14 00:00:00.10.2025
•KİM BU OKUL MÜDÜRÜ? 08 00:00:00.10.2025
•Uyuşturucu ile çürütülen nesil. . 02 00:00:00.10.2025
•Çocuklar Tarikatlara Teslim Edilmez, Edilmemeli! 25 00:00:00.09.2025
•Orhangazi’de “Kırtasiye Parası” Oyunu 17 00:00:00.09.2025
•‎O günün öğrencileri açtı, üşüyordu 10 00:00:00.09.2025
•Orhangazi 2025-2026 Eğitim-Öğretimine Hazır mı(?) 03 00:00:00.09.2025
•DEFTER YERİNE SİLAH TUTAN ELLER.. . 29 00:00:00.08.2025
•OKULLARDA EK DERS YOLSUZLUKLARI 20 00:00:00.08.2025
•İmam Hatipler Neden Boş? 12 00:00:00.08.2025
•Muharrem Değirmen ve ÇPL 05 00:00:00.08.2025
•3.Göz Gazetesinin Orhangazi Eğitimine katkısı 29 00:00:00.07.2025
• “Fen Lisesi açtık” demekle olmuyor ‎ 24 00:00:00.07.2025
•ORHANGAZİ’DE LGS FİYASKOSU ve Orhangazi’de Eğitim Kıyımı 15 00:00:00.07.2025
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.
Yorumlarınızı paylaşın

--
METİN ÇANCI: “YATIRIM BİR ŞANS İŞİ DEĞİL, DOĞRU ANALİZ VE GÜVEN İŞİDİR.”

METİN ÇANCI: “YATIRIM BİR ŞANS İŞİ DEĞİL, DOĞRU ANALİZ VE GÜVEN İŞİDİR.”
Futbolun Mezar Taşında Orhangazi Yazıyor!

Futbolun Mezar Taşında Orhangazi Yazıyor!
ÖLÜMSÜZ AĞAÇ

ÖLÜMSÜZ AĞAÇ
Takke, Türban, Saray ve Medeniyet

Takke, Türban, Saray ve Medeniyet
Zeytin Dallarında Sessiz Bir Çöküş

Zeytin Dallarında Sessiz Bir Çöküş
BAŞ DA TAKKE, ELİNDE BAHİS…!

BAŞ DA TAKKE, ELİNDE BAHİS…!
TARIMDA AZALAN GENÇ NÜFUS: TOPRAĞIN GELECEĞİ TEHLİKEDE

TARIMDA AZALAN GENÇ NÜFUS: TOPRAĞIN GELECEĞİ TEHLİKEDE
‎Üreticinin Alın Teri mi, Tablodaki Rakam mı?

‎Üreticinin Alın Teri mi, Tablodaki Rakam mı?
Milli Ekonominin Temeli Tarımdır

Milli Ekonominin Temeli Tarımdır
TOPLUMSAL ÖĞRETİLER VE KADININ KADERİ

TOPLUMSAL ÖĞRETİLER VE KADININ KADERİ
Ülkemizde tarım ve hayvancılık gerileyince domuz ticaretinde zirveye oturduk,

Ülkemizde tarım ve hayvancılık gerileyince domuz ticaretinde zirveye oturduk,
Bahçeli'nin resepsiyon tavrı Demirtaş'a özgürlük kapılarını açtı

Bahçeli'nin resepsiyon tavrı Demirtaş'a özgürlük kapılarını açtı
Sahada Caner Kaya Rüzgarı

Sahada Caner Kaya Rüzgarı
Marmarabirlik ürün alım fiyatlarını açıkladı

Marmarabirlik ürün alım fiyatlarını açıkladı
Hürspor’dan Doğu Türkistan’a Anlamlı Destek

Hürspor’dan Doğu Türkistan’a Anlamlı Destek
Thodex Fatih öldü mü, öldürüldü mü?

Thodex Fatih öldü mü, öldürüldü mü?
HÜRSPOR’DA KALE EMİN ELLERDE

HÜRSPOR’DA KALE EMİN ELLERDE
Dinç Akademi Anaokulu’nda Cumhuriyet Coşkusu

Dinç Akademi Anaokulu’nda Cumhuriyet Coşkusu
Herkesin Örnek Alması Gereken Bir Spor Kulübü: Nilüfer FSM Gençlik Spor

Herkesin Örnek Alması Gereken Bir Spor Kulübü: Nilüfer FSM Gençlik Spor
"Sessiz Kalmak Zulme Ortak Olmaktır"

"Sessiz Kalmak Zulme Ortak Olmaktır"
Bir ülkenin gerçek yüzü, sokaklarındaki düzenle, meydanlarındaki bayraklarla değil; en savunmasız insanlarına nasıl davrandığıyla ölçülür. Bugün bu ülkede, Aydın Söke Açık Cezaevi’nde, sessizce tükenen bir hayat var: Öztürk K. Öztürk K. %75 engelli. Talesemi majör hastası, aynı zamanda tip 1 diyabetli. Yani yaşamı boyunca düzenli kan nakline, insüline ve hijyenik ortama ihtiyaç duyan bir insan. Yürüyerek girdiği cezaevinde bugün artık yatalak hale gelmiş durumda. Kendi ihtiyaçlarını karşılayamıyor, yürüyemiyor, elleri titriyor, bilinci kimi zaman gidip geliyor. Ve o hâlâ orada, duvarların arkasında “infaz” adı altında yaşam mücadelesi veriyor. Cezalandırmak, bir toplumu düzen içinde tutmanın aracıdır, denir. Ama insan onurunu korumayan bir ceza, artık adaletin değil, intikamın alanına girer. Bugün Türkiye’de, “hasta mahpuslar” başlığı altında yüzlerce insan, fiilen ölüm cezasına mahkûm edilmiş durumda. Her rapor “cezaevinde kalamaz” dese de, her dilekçe “uygun değildir” gerekçesiyle geri dönüyor. Peki, neye uygun değildir? Bir insanın yaşamasına mı? Bir devletin vicdanına mı? Öztürk K.’nin kardeşi, “Yürüyerek girdi, şimdi nefes bile alamıyor. Kimse duymuyor” diyor. Oysa devlet, her yurttaşının yaşam hakkını korumakla yükümlüdür — suçlu ya da suçsuz fark etmeksizin. Çünkü yaşam hakkı, hiçbir mahkemenin elinden alamayacağı bir haktır. Cezaevleri, yalnızca demir parmaklıkların ardındaki suçluların değil, dışarıdaki toplumun da aynasıdır. O aynada ne görüyoruz? Gözünü kapatmış bir sistem mi, yoksa el uzatmaya cesaret eden bir toplum mu? Bir devletin adaleti, güçlüye değil, güçsüze gösterdiği şefkatle ölçülür. Öztürk K.’nin durumu bir istisna değil, bir gösterge. Bir ülkenin sağlık sistemi, hukuk düzeni ve vicdanı burada kesişiyor. Ve biz, üçü arasında sıkışmış bir insanın her geçen gün eriyişini izliyoruz. Bu bir siyaset meselesi değil. Bu, insanlık meselesi. Bir insanın yaşamasına yardım etmek, bir partinin, bir ideolojinin, bir grubun meselesi değildir. Bu, hepimizin ortak sorumluluğudur. Yetkililere sesleniyorum: Adalet Bakanlığı’na, Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü’ne, İnsan Hakları Kurumları’na… Bu bir “dosya” değil, bir hayat. Ve o hayat, gün be gün elimizden kayıyor. Bir insanın ölüme terk edilmesi, hukukun değil, sessizliğin eseridir. Ve biz sustukça, adalet bir kelimeden ibaret kalır. Bir mahkûmun yatağında öylece çürüyüp gitmesi, hepimize dokunmalı. Çünkü bir gün, adaletin terazisi yeniden kurulacak. O gün geldiğinde, belki de en çok şunu sorgulayacağız: “Biz sustuğumuzda kim ölmüştü?”

Bir ülkenin gerçek yüzü, sokaklarındaki düzenle, meydanlarındaki bayraklarla değil; en savunmasız insanlarına nasıl davrandığıyla ölçülür. Bugün bu ülkede, Aydın Söke Açık Cezaevi’nde, sessizce tükenen bir hayat var: Öztürk K. Öztürk K. %75 engelli. Talesemi majör hastası, aynı zamanda tip 1 diyabetli. Yani yaşamı boyunca düzenli kan nakline, insüline ve hijyenik ortama ihtiyaç duyan bir insan. Yürüyerek girdiği cezaevinde bugün artık yatalak hale gelmiş durumda. Kendi ihtiyaçlarını karşılayamıyor, yürüyemiyor, elleri titriyor, bilinci kimi zaman gidip geliyor. Ve o hâlâ orada, duvarların arkasında “infaz” adı altında yaşam mücadelesi veriyor. Cezalandırmak, bir toplumu düzen içinde tutmanın aracıdır, denir. Ama insan onurunu korumayan bir ceza, artık adaletin değil, intikamın alanına girer. Bugün Türkiye’de, “hasta mahpuslar” başlığı altında yüzlerce insan, fiilen ölüm cezasına mahkûm edilmiş durumda. Her rapor “cezaevinde kalamaz” dese de, her dilekçe “uygun değildir” gerekçesiyle geri dönüyor. Peki, neye uygun değildir? Bir insanın yaşamasına mı? Bir devletin vicdanına mı? Öztürk K.’nin kardeşi, “Yürüyerek girdi, şimdi nefes bile alamıyor. Kimse duymuyor” diyor. Oysa devlet, her yurttaşının yaşam hakkını korumakla yükümlüdür — suçlu ya da suçsuz fark etmeksizin. Çünkü yaşam hakkı, hiçbir mahkemenin elinden alamayacağı bir haktır. Cezaevleri, yalnızca demir parmaklıkların ardındaki suçluların değil, dışarıdaki toplumun da aynasıdır. O aynada ne görüyoruz? Gözünü kapatmış bir sistem mi, yoksa el uzatmaya cesaret eden bir toplum mu? Bir devletin adaleti, güçlüye değil, güçsüze gösterdiği şefkatle ölçülür. Öztürk K.’nin durumu bir istisna değil, bir gösterge. Bir ülkenin sağlık sistemi, hukuk düzeni ve vicdanı burada kesişiyor. Ve biz, üçü arasında sıkışmış bir insanın her geçen gün eriyişini izliyoruz. Bu bir siyaset meselesi değil. Bu, insanlık meselesi. Bir insanın yaşamasına yardım etmek, bir partinin, bir ideolojinin, bir grubun meselesi değildir. Bu, hepimizin ortak sorumluluğudur. Yetkililere sesleniyorum: Adalet Bakanlığı’na, Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü’ne, İnsan Hakları Kurumları’na… Bu bir “dosya” değil, bir hayat. Ve o hayat, gün be gün elimizden kayıyor. Bir insanın ölüme terk edilmesi, hukukun değil, sessizliğin eseridir. Ve biz sustukça, adalet bir kelimeden ibaret kalır. Bir mahkûmun yatağında öylece çürüyüp gitmesi, hepimize dokunmalı. Çünkü bir gün, adaletin terazisi yeniden kurulacak. O gün geldiğinde, belki de en çok şunu sorgulayacağız: “Biz sustuğumuzda kim ölmüştü?”
Prof. Dr. Haydar Baş
İrfan AYDIN / HÜSEYNİ
Muharrem DEĞİRMEN /GÖZLEM
Büşra ERDOĞAN KIŞLIOĞLU
İbrahim GÜLBEYCAN
Mustafa AYDIN
Müyesser GÜZEL
Özge DEMİR
HASAN AZKIRAN - GÖNÜL PENCERESİ
FEYYAZ İNANÇ - KULVAR
Mustafa Egehan DEMİREL / VAKİT VARKEN
Yüksel AKBAYRAK / TERS KÖŞE
Cemil ÖNER
Gizem YUMRU / Sanat Tarihçisi
SEDAT ÖZBAĞ
Vural IŞIK / GÖKKUBBE
Tarık ŞEKER
Enbiya Bakır / 'ZAFER' e Doğru
Kürşat CÜCÜK
Emin ÇİFTÇİ / ANALİZ
İlayda AKKOYUN / GENÇ BAKIŞ
Deniz Yılmaz UĞURLU
Yılmaz AYDEYER / MİHRALI BEY
Nur DEMİR
Deniz ATEŞ
İlhan ERDEM
Neşe BAKIŞ / Kadrajımdaki Hayat
logo

   E-posta: bilgi(@)ucuncugozgazetesi.com
Anasayfa Gündem Ekonomi Politika Toplum Tekno Dünya Kültür Sağlık Spor Aile Magazin Diğer Ehlibeyt İslam Yazarlar Künye İletişim Arşiv Arama XML/RSS
Tüm hakları Üçüncü Göz Gazetesi adına saklıdır: ©2019-2025

Yazılı izin alınmaksızın site içeriğinin fiziki veya elektronik ortamda kopyalanması, çoğaltılması, dağıtılması veya yeniden yayınlanması aksi belirtilmediği sürece yasal yükümlülük altına sokabilir. Daha fazla bilgi almak için telefon veya eposta ile irtibata geçilebilir.