Ben Selman

01.01.2025 00:00

40 yıl önceydi, dedi.Tam dokuz kardeştik.. Ekip biçtiğimiz evimize yetmiyordu..Tarım yapılacak toprağımız dik yamaçli , zirai aletlerimizde eskiydi Dedelerden kalma yöntemlerle az ürün alıyorduk.

Oda evimizin ihtiyaçlarına yetmiyordu bile.

Kardeşler büyüyordu..

Dokuz kardeş , Ana babam ,iki halam ,ninem ve Dedem ,onbeş nüfus sofrada ,damda ise ,

Beş inek ,iki öküz, bir eşeğimiz, tavuklarımız ,köpeklerimiz ve iki sarı kedimizle ,yuvarlanıp gidiyorduk.

     12 yaşlarındaydım. Babam o akşam seni çobanlığa   vereceğim dedi..Sabah ezanında yola çıktık. Eşeğe atlayıp dinlene dinlene , kestirme yollardan Bafraya vardık.

    Genişçe bir meydanda, çok sayıda çocuklar vardı

. Anladım ki burası çocuk işçi pazarı imiş. Babam bir adamla az ilerde konuştular.Adam babama para saydı.O zaman anladım ki ,ben oraya kiralandım.

    Okulum henüz kapanmamıştı.Babamin dediğine göre ancak Ekim sonu köyüme dönecekmişim..

     Babamla bi kahvehaneye gittik .Çay içtik. Babamın gözleri nemli idi.. Bi anlam veremiyordum. Babam cayından bir yudum çekti.. birde son cigarasini yaktı.

    Acı acı çekti dumanı...

    Yutkunamadı , çay boğazında kaldı.

Sustu , Selman ,bir süre düşündü.

Sonra ,   Müyesser ablam dedi..

Köylü kalkınmadan ,köylü milletin efendisi olmadan bu ülke kalkınırmıydı.

Kontrolsüz artan nufus , bilgisizlik , uzun yıllar geri bırakılan anadolu çocukları.. Çoğu köylerde kız çocukları okula gidememiş.Adını   yazmayı bile bilmiyor.

ERKEK ÇOCUKLAR KÖLE GIBI SATILIRKEN ,KIZLARINDA HİÇ FARKI YOKTU..

1.         Bazı kızlar başlık parasını çok veren , eşi ölmüş çocuklu adamlara onca yaş farkına rağmen satılıyordu resmen..

O evde artık hem ırgat ,hem bakıcı hem her türlü köleydi..

Kocası vefat etse küçük kardeşe kadın oluyordu.

     KÖYLER DE GENÇ ÖGRETMENLER VARDI . ÇARESİZDİLER.

KÖYÜN MUHTARI HÂLA AĞALIK TASLIYOR , KIZLARIN OKULA GİTMESİNİ DOĞRU BULMUYORDU..TARLA DA EVDE İŞLER ,GECE KOCA ,çocuk ONU BEKLIYOR , KAYNANA KAYNATASINA HİZMET ETMEK TE BAŞ GÖREVİYDİ.

((((( GÖZLERİ KIPKIRMIZI OLDU , SELMAN'NIN.

BAK , ABLAM SONRA BEN 13 YAŞINDA ISTANBUL'A GİTTİM .))))

AHHH...! DÖNELIM ESKİLERE ,

O GÜN , BABAM ARKASINA BAKMADAN GİTTİ. BENİ ALAN ADAM   İKİ ÇOCUKLA GELDİ. _ DÜŞÜN ARKAMA DEDİ, SERTÇE.

YÜRÜ YÜRÜ BİTMEYEN BİR YOL..DİLİM DAMAĞIM KURUDU. SICAK BİR MAYIS GÜNÜYDÜ.BIR ÇİFTLİĞE GELDİK.

İKI ÇOCUK ORADA KALDI..BAŞKA BIR ADAM BENİ   EPEY İLERDE BİR DÜZLÜĞE GÖTÜRDÜ.

UÇSUZ. BUCAKSIZ BİR YERDİ.. ÇOK SAYIDA KOYUN AĞILLARI VE BİNLERCE KOYUN VARDI.

BAK DEDİ ADAM,

_ BUNLARIN ÇOBANI OLACAKSIN.

BİRDE KÜÇÜK BARAKA VARDI..ORADA YATACAKMIŞIM. YERDE BIR OT YATAĞI..BİR GAZ LAMBASI .

ADAM BANA NE YAPACAKLARIMI ANLATTI , ÇOK   DEFA DA TEMBİH ETTİ .

BEN SANA YEMEK GETİRECEĞİM .KÖPEKLER İÇİNDE YİYECEKLER GELECEK.

KÖPEKLERİ AĞILLARIN ÖNÜNDE GÖZET..

AĞANIN DÜŞMANI ÇOK .GELEN GİDEN OLUR...KOYUNLARI   KAÇIRANLAR OLUR.

KÖPEKLERİN   İPİNİ SALIVER ,GELENİ PARÇALASINLAR   AMA KOYUNLAR GİDERSE SIRA SANA GELİR.

   KOYUN GİDERSE SUÇLUSU SENSİN.

ONA GORE CALIŞ GÖZÜNÜ DÖRT AÇ..!

Arkasını dönüp giderken döndü, _Buraya iki günde bir gelip sana azık ve köpeklere kemik getireceğim. Dedi.

Baraka önünde kalakaldım. Şimdiden anamı ve kardeşlerimi özledim.Babama kızgındım.Para kazanacaksınız.Ben okula gitmek istiyordum.dedim İçimden.

Hava karardı. Koyunları toparlayıp, yem verip ağıla kapattım.

Köpeklerin bir kısmını ağılın önüne bir kısmını baraka önüne bağladım.

Heybem de anamın yufka ekmeğini çıkardım. Suyla biraz ıslatıp yedim.Daha İlk günden çok garibandım.

Uzaklardan kurt ulumaları geliyordu. Köpekler havlamaya başladılar.Korkmaya başladım, İlk defa böyle yapayalnız kaldım.Ağlıyordum.Yerdeki ot minderine uzandım.Öylece uyumuşum.

Güneş doğmadan uyandım. Koyunları çayırda saldım.peşlerinden köpeklerle akşamacak dolandım.

O gün akşam ağanın adamı geldi..Bana erzak ,köpekler için kemikler ve bayat ekmekleri getirdi.Aç kurt gibiydim ,Nasıl yedim anlatamam.

Yalnızlığın verdiği verdiği ürkeklikle, keçeye sarındım uyumuşum.12 yaşında çocuğum Ablam.

Gece sese uyandım. Ayak sesleri vardı.Yerimden kıpıdayamadım.

Silah sesleri barakanın önünden geldi.. Köpekler acı acı havladılar. Bir.   müddet sonra sesler kesildi.

    Sabah ışıdığında ,kapıyı açmamla gördüklerimden ürktüm. Beş köpek yerde cansız yatıyordu.

Ağıla seğirttim. Bir tek koyun bile yoktu..Ağıl

önündeki köpeklerde vurulmuştular.Cansız bedenlerinden akan kan donmuştu.

   Çaresizdim , ne yapacağımı bilmiyordum. Bir o yana , bir bu yana koştum.Ne tarafa gideceğimi bilmiyordum.

Kulübeye girdim Korkudan titriyordum.

Öğlene doğru ağanın adamları geldi.Ben ağabeyin yemek getirdiği sandım. geldi.Kulübenin önünde beni görünce _ ne arıyorsun burda

sen ,koyunlar nerde???

Diğer iki adam ağılın önündeki ölen köpekleri gördüler.

_ Ne oldu lan burda diye üstüme yürüyüp ,beni tekmelemeye başladılar.

Ağlıyor ,bir yandan anlatmaya çalışıyordum .Ne fayda adamlar duymuyor bile .

Beni yerden yere patlattılar. Tokatlayıp, tekmelediler.

Ne kuvvetim vardı ne gücüm. Kaşım dudağım patlamış.üstüm başım kan içindeydim.

Toparlan gidiyoruz derken ,Ana avrat sövüyorlar.Kendi aralarında konuşuyorlardı.

Ağanın çok düşmanı varmış, Bir grup ağılı basıp , koyunları kaçırmışlar.

Ben kulübede olduğumdan köpeklerden yaklaşamamışlar.Ama köpeklerin hepsi vurulmuş. Şans eseri beni kaçırmamışlar.

_ Düş önümüze dedi..tekmeyle vurarak.Artık ağlayamıyordum bile .

Epey gittik.İki katlı bir çiftlik evinin önünde durduk.

Ağa elinde kırbaçla bekliyordu. Tir tir titriyorum. Ayakta duracak gibi değildim.Korkudan olacak oracığa yığılıp kalmışım. İki gün ahırda yattım.Sadece ekmek su verdiler. Ağanın ev işlerini yapan fatma teyze gizlice yemek getirdi.

Fatma teyze giderken _Ağa babanı çağırmış dedi.

Adam göndermiş, parayı getirsin , alsın bu çocuğu gözüm görmesin diyormuş.

İçime su serpilse de babam parayı harcamıştır, nasıl tamam eder, bana çok mu kızar..?

Dört gün sonra babam gelir.Yapma ağam etme ağam dediyse de, Ağa parayı geri aldı.

Ben ve babamla yola çıktık...

Köyümüze gittik, Bir hafta sonra babam beni yine pazara götürdü.Bu sefer tütün işçiliği işiydi.

Sabah çok erken gün doğmadan kalkıp tütün kırmaya gidiyorduk. Çiftliğe gelince birer tas çorba ile ekmek verirler, sonra akşama kadar tütün dizerdik..burası daha rahattı.

Yaşıtlarım vardı benim gibi korkmadan çalışıyordum. Onlarda benim gibi kiralık çocuklardık.

Uykusuz kalıyordum. Boş kalsak ,su taşımak , atları tımar etmek, görevimizdi.

Akşam yemeğinden sonrada kalan tütünleri dizer aynalara asardık.

Günler aylar böyle geçiyordu.

Eylül sonuydu...Pirinç tarlalarında,,sebze tarlalarında çalışıyorduk. Ne iş varsa oraya gidiyorduk.

Bir gün uyuyakalmışım tarlanın birinde, azar işittim birde okkalı tokat.

Canımın yandığına mi? Aşağılanıp kakıldığıma mı. ..? Ailemden kopuk yaşadığıma mı ..hangisine yanayım.

Yol iz bilmem ,kaçıp nereye gideyim.. Hem gitsem babam borçlu. Benim çalışmama karşılık paranın yarısını almış.yarısını ekimde alacak.

Burada bir laflar dolaşıyordu bizden büyük işçiler arasında, Ağanın oğlu kız erkek demeden işçileri rahatsız ediyormuş. Kızın biri kendini tarlada ağaca asmış.Canına kıymış.

İki erkek çocuk gece kaçmışlar. Epey korktuk. Bir kaç arkadaş karar verdik bir daha buralara

gelmemek için , derslerimize çok çalışıp okulu bitirmeliydik.Tek çare buydu.

Öğretmenimi düşündüm Ne güzel kıyafeti vardı, tertemizdi.. beyaz gömleği ,kırmızı kravat, lacivert takım

elbisesiyle onunla gurur duyardım.

Öğretmenim çok iyiydi.. hatta okula gönderilmesini için kız öğrencilerin evine gider,ailesine çocuklarını okula göndermeleri için konuşurdu.

Okula gidemeyen kızlar erkenden ,sırf beden gücü için evlendiriliyordu..Gittiği ev kendi evinden rahat olsa bile , ki değil, başlık parasına satılmaktı bu düpedüz.

Zaten kızı nişanladık denmezdi buralarda, SATTIK denirdi.

Ekim ayında babam geldi..Kalan parasını aldı.Beni de alarak köye gittik.

Okulda dersler başlamıştı. Arkadaşlarıma yetişmek için çok çalıştım.Okulu bitirip diplomamı almalıydım.

Yoksa..

Mayıs ayı başında, ben ve benim gibi nice çocuklar, altı ..yedi aylığına kiralanacak yahut satılacaktı.

Köyde de aileme yardım etmemin dışında derslerime çok çalıştım ve ders yılı sonu başardım. Diplomamı aldım.

Geçen hafta , komşu abiler kahvehane önünde konuşuyorlardı. İlçeye uğrayan otobüs İstanbul'

a gidiyordu. Gideceğiz diyorlardı.

Abilerden biri annemin

akrabası . Ona _abi nereye gideceksiniz ? dedim.

_Napcen sen, dedi..

_ Abi ben kiralık çocuk olmak istemiyorum.geçen yaz başıma gelmedik kalmadı.. diplomamı hazır bende geleyim dedim.

Babamın haberi olmasın , ne olur abi..Bende geleyim, hiç harçlığım yok..Bana yardım et ne olur.Söz ,sana öderim borcumu..dedim.

_ Tamam dedi..Sabah ezanından sonra çık, tahta köprüye gel. Bende gizli gidiyorum

bizimkilerde göndermiyorlar.Hadi aslanım.yanına bi heybe al..Bir kaç eşya koy. Seni bekleyeceğim , dedi.

Sabah ezanını her zamankinden güzel okuyan müezzini

dinledim.Babam camiye gitmişti. Usulca çıktım evden..

Tahta köprüde sekiz kişiydik .

Uzun bir yolculuktan sonra İstanbul ' a vardık.

Taşı toprağı altın diyorlar ya oraya..

Geçen yazın ruhumda ve bedenimde yarattığı yıkıntılarını zaman bile unutturmadı...

Beraber geldiğimiz abiler , köye evlerine. mektup yazarak haber verdiler ,babama da not yazmışlar.

Abilerden biri daha önceden gelmiş yerleşmiş biriydi. Onun iki göz oda evine yerleştik.herkese iş bölümü yaptılar.

Abilerle beraber ne iş olsa gittim, İnşaat, boya, işlerinde çalıştım. Aileme mektup

yazdım.Onlarda bana yazdı.. İlk zaman üzüldülerse de alıştılar.   Abiler akıllı, uslu iyi gençlerdi. Benide sigortali çalıştırdılar .

Askerlik zamanıma kadar hep İnşaat boya badana işinde çalıştım usta oldum.

Askerliğim bitince, çalıştığım İnşaat mühendisi beni bir fabrika ya işçi olarak aldırdı.Dünyalar benim oldu...

Boş zamanlarımda boyacılık yapıyordum .

Şimdi bu yaz emekli oldum. Elli

yaşındayım .Askerden önce sigortalı çalıştım.

Evlendim iki oğlum var.

Ikisinide okuttum.Eşimde çalıştı .Ne yaptıysa beraber yaptık.

Oğullarım çalışıyorlar.

Çok şükür Allahımıza.

Dürüst ve temiz çalıştık.Emekli olduk

ama yine boyacılık yapıyorum.Üstelik eşimde yardım ediyor.

Yaaa Müyesser Ablacığım,

Kayıp giden çocukluk yaşadım. Ben mucize gibi kurtuldum.

Çok çalıştım, gece gündüz, bayram seyran demeden.

Hala da uzun yıllar Bafra yöresinde çocuk işçiler, kiralık çocuklar çalışmış, haberlere konu olmuşlar.Gogulda yazıyormuş.Bir gazeteci çok uğraşmış.

Yine de ,malesef devam eden çocuk işçilik var.

Nice çocuklar, kimbilir ne eziyetler yaşadılar.

Benim hikayem böyleydi.

Çocuklarımın hikayeleri , hayatları daha güzel olsun.

Allah iyi insanlara denk getirsin.

    Ben Selman kardeşin.

      Müyesser Güzel.